In de zomer van 2010 opende zich voor mij de wereld van de fotografie. Gepassioneerd door alles wat de natuur te bieden had. Ik was altijd al met regelmaat in dierentuinen en bossen te vinden, een echte natuurliefhebber, de plek waar ik volledig tot rust kan komen. Met voor mij als hoogtepunt de vakantie in Zwitserland.
Mijn camera gaf mij die extra voldoening tijdens de uitjes. Zo had ik bij elke ervaring niet alleen in mijn gedachte alle herinneringen maar ook op beeld zodat ze nooit vergeten zouden worden. Voordat ik op de bassischool zat was ik al een creatief persoon. Fotografie was voor mij dus een mooie toevoeging.
En in 2016 werd het vlammetje aangewakkerd. In december was daar onze witte kerst van 9 weken jong. Een Zwitserse herder genaamd Spook. Nog nooit heb ik zo veel liefde ervaren voor een beestje dat ook nog is van mij afhankelijk is. Hij is ook onderdeel geweest van het herstel van mijn burn-out doordat ik zoveel plezier ervaar in het verkennen van de natuur met hem. Hij zorgde ervoor dat ik dagelijks buiten mijn rust kon vinden.
Ik vond het geweldig om foto’s van hem te maken wat voor mij uiteindelijk geleid heeft tot een workshop hondenfotografie bij Haron Haghuis. Haron is mijn voorbeeld op het gebied van hondenfotografie. Deze workshop was de doorslag dat ik mij bedrijfsmatig wilde richten op het fotograferen van honden. Ik voelde me zo onzeker over wat mijn lichaam kon tijdens mijn burn-out, het voelde niet meer als die van mij. Maar precies op de dag van de workshop heb ik van ’s ochtends 10 uur tot ’s avonds 9 uur alleen maar energie gehad. Niet meer het gevoel dat mijn lichaam mij in de steek liet, maar een kracht wat mijn lichaam liet opbloeien. Ik ben nog steeds heel erg dankbaar voor deze ervaring.
